{ලෝභ-ද්වේෂ-මෝහවලින් “දස අකුසල්” (කර්ම පථ) කරන විට ඇරෙන්නට, ලෝභ-ද්වේෂ-මෝහවලින් හිතන කියන කරන ඒවා (කර්ම) [“දස අකුසල්” (කර්ම පථ) වලට සාපේක්ෂව] බලවත්/බරපතල අඩුයි.

වෙනස නම්, “දස අකුසල්” (කර්ම පථ > ප්‍රතිසන්ධි විපාක) අපිව අපායේ උපද්දවන්වා, අනෙත් අකුසල් (කර්ම > ප්‍රවෘත්ති විපාක) කොහේ ඉපදුණත් දුක්-වේදනා-විඳවීම් ගෙනත් දෙනවා. අපායේ ඉපදෙන්නවත්, විඳවන්නවත් කවුරුත් කැමති නෑනි; ඒ නිසා හොඳ ම දේ තමා ලෝභ-ද්වේෂ-මෝහවලින් හිතන කියන කරන එක නවත්වන එක හා අලෝභ-අද්වේෂ-අමෝහවලින් (නුවණින්, ප්‍රඥාවෙන්) හිතන කියන කරන එක .

[අපි අකුසල්/පව් සිතන්නේ හරි කියන්නේ හරි කරන්නේ හරි අපේ සිතේ ඇතිවන සිත් දොළහක් මුල් වෙලා. ඉතිං බරපතල ම දේ තමා මේ සිත් දොළහෙන් එකොළහකට ම පුළුවන් අපිව අපායේ උපද්දවන්න. ඒ වගේ ම දොළහට ම පුළුවන් අපිට දුක් විපාක ගෙනත් දෙන්න. එනිසා හොඳ ම දේ තමා කුසල්/පිං හිතන කියන කරන එක.]

සැ:යු: විශේෂ අවස්ථාවක් බැවින් ද මෙහි දී ගරුක අකුසල කර්ම නොසලකා හැර ඇත.}