Q. මහා කසුප් හිමියන් සුපුරුදු පරිදි දුප්පත් අසරණ මිනිසුන් බහුල වීදිය පිඩුසිඟා වැඩියා. එක්තරා පෙදෙසක දී ලාදුරු රෝගය වැළඳී සිරුර කුණු වී ගිය ඉතා ම දුර්වල රෝගියෙකු දැක මොහුට පිහිට විය යුතු යැයි සිතා ඔහු වෙත වැඩියා. එවිට ඔහු සිටියේ ආහාර ගනිමින්. ‘අනේ මේ හිමියන්ට මම කුමක් නම් පුදන්න ද? මා සතුව ඇත්තේ මේ ආහාරයේ අනුභව නො කළ කොටස පමණයි. මේ ස්වල්පය හෝ පුදන්නෙමි.’ යි සිතා කුණු වී ගිය ඇඟිලිවලින් නමුත් පිරිසිදු සිතින් යුතුව උන්වහන්සේගේ පාත‍්‍රයට එ් ආහාර ස්වල්පය බෙදුවා. ඔහුගේ ඇඟිලි කොතරම් කුණු වී ගොස් තිබුණා ද කිව්වොත් බෙදූ ආහාරත් සමග ම ඇඟිල්ලක් ද ගැලවී පාත‍්‍රයට වැටුනා.
‘අනේ මේ වුණේ මොකක්දැ’ යි බිය වුණ රෝගියා කැලඹුන සිතින් බිම බලාගෙන ගැහි ගැහී හිටියා. මෙය දුටු මහා කස්සප හිමියන් ඔහුගේ සිත වෙනස් වුවහොත් හානි වන්නේ දුර්ලභව කර ගැනීමට තිබූ පිනට බව දැන මහත් අනුකම්පාවෙන් ඔහුට පෙනෙන්න ම වාඩි වී අර ඇඟිලි කැබැල්ල පසෙකට කොට සන්සුන් සිතින් ඔහු පිදූ දානය වැළඳුවා.

මහා කාශ්‍යප මහ රහතන් වහන්සේ පිලිබදව කියවෙන මෙම සුත්‍රය කුමක්ද?

A / R. (මහා කස්සප ථෙර ගාථා) ... 1057 “සේනාසනයෙන් බැස නගරයට පිඬු පිණිස පිවිසියෙමි. අනුභව කරන කුෂ්ටරෝගී පුරුෂයා සකස්කොට උපස්ථාන කළේය.
1058 “කුෂ්ට රෝගයෙන් යුක්තවූ අතින් පිණ්ඩියාලෝපය බෙදන ලදී. ආහාර බෙදන්නහුගේ ඇඟිල්ලක්ද එහි පතිතවිය.
1059 “ගෘහ බිත්තියක් සමීපයේ සිට ඒ ආලොපය අනුභව කෙළෙමි. කන කල්හි හා කෑ කල්හි මට පිළිකුල් බවක් නොවීය." ...