Q. සාධු, සාදු යන වචන දෙකේ තේරුම් වෙනස්ද? නිවැරදි තේරුම් හෝ නිර්වචන මොනවාද?
A. සාධු = ගුණවත්; යහපත් වූ; සත් ගුණැති.
සාදු = මිහිරි වූ, මිහිරි, මධුර, රස. (sweet; pleasant.)
A. සාධු = ගුණවත්; යහපත් වූ; සත් ගුණැති.
සාදු = මිහිරි වූ, මිහිරි, මධුර, රස. (sweet; pleasant.)
https://pitaka.lk/dict/
A. "BU සාධු (adv., interjection) (adv.), well; thoroughly. (ind.), yes; alright.
BU සාධු. පු සත්පුරුෂයා.
BU සාධු. නි යහපති; යෙහෙකි; හොඳයි.
BU සාධු. 3 ගුණවත්; යහපත් වූ; සත් ගුණැති.
MS සාධු. d භු නින්දිතසද්දෙ, පහත් ශබ්දයෙහි, සාධති, පහත් ශබ්දකරයි.
MS සාධු. පු ස්වීකාරයෙහි, මනා යහපත් සාධු යනාර්ථයෙහි.
MS සාධු. පු යහපත, අභිවෘද්ධිය.
MS සාධුති සුන්දර, තත්පර්‍ය්‍යාය, ආරාධන, ස්වීකාරය, සත්පුරුෂ සන්තුෂ්ටි.
MS සාධු. d භු කිලින්තෙ, තෙත්බැව්හි, සාධති, තෙත් කෙරෙයි.
සාධු VRI Good, excellent, right, proper; respectable, well-born."
"සාදු BUE (adj.) sweet; pleasant.
සාදු BUS 3 මිහිරි වූ.
සාදු MS ති මිහිරි, මධුර, රස.
https://tipitaka.app/A. එසේ ම, මේ පද දෙක ම අනුමෝදන් වීමෙහි ලා, සත්පුරුෂාර්ථයෙන් මෙන් ම ආශිර්වාදාර්ථයෙන් ද යෙදෙන බව පෙනේ / අපි බොහෝ දෙනා දන්නා කරුණ කි.
A / T. # "සාධූ/සාධු - මෙම වචනය, ඉල්ලීම, පිළිගැනීම, සතුට පළකිරීම, එකඟතාව දැක්වීම, යහපත, අවධාරණය කොට දක්වන තැන යෙදේ. සාධු මෙ භන්තෙ භගවා - සංඛිත්තෙන ධම්මං දෙසෙතු ‘භාග්‍යවතුන් වහන්ස, මට සැකෙවින් දහම් දෙසන සේක්වා! - මෙහි ඉල්ලීමක් ලෙස යෙදී ඇත. ‘සාධු භන්තෙ ති ඛො සො භික්ඛු භගවතො භාසිතං අභිනන්‍දිත්‍වා අනුමොදිත්‍වා...’ ‘යහපති හිමියෙනි, ඒ බමුණා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කියන ලද කරුණු කෙරෙහි අනුමෝදන්ව......’ ආදී තැන්වල (එම අදහස) පිළිගැනීමේදී යෙදී ඇත. ‘සාධු... සාධු සාරිපුත්ත...’ ‘හොඳයි, මැනවි සාරිපුත්තය - සතුට දැක්වීමටය.
තත්‍ථ සාධූති අයං සද‍්දො ආයාචනසම‍්පටිච‍්ඡනසම‍්පහංසනසුන්‍දරදළ‍්හීකම‍්මාදීසු දිස‍්සති. “සාධු මෙ, භන්තෙ, භගවා සංඛිත්තෙන ධම්මං දෙසෙතූ”තිආදීසු (සං· නි· 4.95; අ· නි· 7.83) හි ආයාචනෙ. “සාධු, භන‍්තෙති ඛො සො භික්ඛු භගවතො භාසිතං අභිනන්‍දිත්‍වා අනුමොදිත්‍වා”තිආදීසු (ම· නි· 3.86) සම‍්පටිච‍්ඡනෙ. “සාධු, සාධු, සාරිපුත‍්තා”තිආදීසු (දී· නි· 3.349) සම‍්පහංසනෙ."
# "... අහො සාධු, අහො සුට‍්ඨූති ... - ... අනේ සාධු. ඉතා හොඳයි. ..."
# [[[ "... කසාවො සාදු අසාදු - කසට ය මිහිරි ය නොමිහිරි ය ..."
"සාදූති ඉට‍්ඨරසො, අසාදූති අනිට‍්ඨරසො. - සාදු යනු ඉෂ්ට රසයයි. අසාදු යනු අනිෂ්ට රසයයි"
# පාලි හා සිංහල භාෂා:
සාදු හෝ සාධු (පාළි) = සාදු හෝ සාධු (සිංහළ)
"මෙසේ, මෙම ගාථාව කියා අවසන්වීමත්, (එදා) රැය පහන්වීමත්, සාදු නාද හඬ පැතිරීමත්, ආලවක කුමරු යකු වෙතට ගෙන ඒමත් එකවිටම සිදුවිය. රාජ සේවකයෝ සාදු නාදය අසා ‘මෙබඳු සාදු නාදයක් බුදුවරයෙකුට හැර, වෙනත් කෙනෙකු උදෙසා පැතිර නොයයි.
එවමිමාය ගාථාය පරියොසානඤ‍්ච රත‍්තිවිභායනඤ‍්ච සාධුකාරසද‍්දුට‍්ඨානඤ‍්ච ආළවකකුමාරස‍්ස යක‍්ඛස‍්ස භවනං ආනයනඤ‍්ච එකක‍්ඛණෙයෙව අහොසි. රාජපුරිසා සාධුකාරසද‍්දං සුත්‍වා “එවරූපො සාධුකාරසද‍්දො ඨපෙත්‍වා බුද‍්ධෙ න අඤ‍්ඤෙසං අබ‍්භුග‍්ගච‍්ඡති, ..."
"... අහො සාධු, අහො සුට‍්ඨූති ... - ... අනේ සාධු, ඉතා හොඳයි. ..."
[[[ "... කසාවො සාදු අසාදු - කසට ය මිහිරි ය නොමිහිරි ය ..."
"සාදූති ඉට‍්ඨරසො, අසාදූති අනිට‍්ඨරසො. - සාදු යනු ඉෂ්ට රසයයි. අසාදු යනු අනිෂ්ට රසයයි"
